اثر حفاظتی عصاره غشا آمنیوتیک از سلول‌های فیبروبلاست پوست
تاریخ انتشار: ۲۱ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۵۸۸۴۵
دکتر الهه افضل، نگین طلاچی، دکتر سعید ابرون، دکتر مرتضی ضرابی و همکارانشان در پژوهشگاه رویان جهاد دانشگاهی، دانشگاه آزاد اسلامی و دانشگاه تربیت مدرس با هدف بررسی اثر آنتی اکسیدانی عصاره غشا آمنیوتیک انسان بر سلول‌های فیبروبلاست، طی پژوهشی، سلول‌های فیبروبلاست پوست انسان را در معرض هیدروژن پراکسید قرار دادند تا شرایط افزایش سن و فعالیت اکسیدان‌ها شبیه‌سازی شود.
بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
در این پژوهش سلول‌های فیبروبلاستی ۲۴ یا ۴۸ ساعت، پیش یا پس از مواجهه با هیدروژن پراکسیداز در معرض عصاره غشا آمنیوتیک قرار گرفتند. پس از ۴۸ ساعت مواجهه با پراکسید هیدروژن، میزان زنده مانی و تقسیم سلول‌ها و سطح بتا گالاکتوزیداز مرتبط با پیری، آنتی اکسیدان‌ها و سایتوکین‌های پیش التهابی در سلول‌ها مورد سنجش قرار گرفت. همچنین میزان بیان ژن‌های مرتبط با پیری با روش‌های آزمایشگاهی در سلول‌ها سنجیده شد.
نتایج این پژوهش نشان داد، در شرایط استرس اکسیداتیو، عصاره غشا آمنیوتیک نه تنها از مرگ سلول‌ها جلوگیری و تقسیم آنان را القا می‌کند، بلکه باعث مهار مرگ برنامه‌ریزی شده سلولی (آپاپتوزیس) نیز می‌شود.
عصاره غشا آمنیوتیک همچنین به شکل معنی‌داری سطح بتا گالاکتوزیداز مرتبط با پیری افزایش یافته به دلیل پراکسید هیدروژن را ، کاهش می‌دهد. علاوه بر این، استفاده از عصاره غشا آمنیوتیک، پیش یا پس از تحریک سلول‌ها با اکسیژن پراکسیداز، میزان بیان ژن‌های مرتبط با پیری را کاهش می‌دهد.
بررسی‌های پژوهشگران این طرح نشان داد، عصاره غشا آمنیوتیک زیست نشانگر‌های مربوط به آنتی اکسیدان‌ها را کاهش و میزان گلوتاتیون را افزایش می‌هد.
نتایج این پژوهش که در نشریه بین‌المللی International Journal of cosmetic science منتشر شده است، نشان داد عصاره غشا آمنیوتیک اثر آنتی اکسیدانی و ضد پیری قابل توجهی دارد و می‌تواند به عنوان یک محصول طبیعی در صنایع آرایشی – بهداشتی استفاده شود .
منبع: خبرگزاری صدا و سیما
کلیدواژه: سلول های فیبروبلاست عصاره غشا آمنیوتیک مرتبط با پیری سلول ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۵۸۸۴۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
تاثیر آفت‌کش‌ها بر افزایش احتمال پارکینسون
ایتنا - مدت‌هاست که مشخص شده است که قرار گرفتن در معرض آفت‌کش‌های کشاورزی می‌تواند تا حد زیادی احتمال ابتلا به بیماری پارکینسون را افزایش دهد.
تحقیقات جدید ژنتیکی، اکنون افرادی را که ممکن است آسیب‌پذیرتر باشند را نشان می‌دهد. تیمی در دانشگاه کالیفرنیا، اطلاعات ژنتیکی 800 بیمار پارکینسونی را که در مرکز کشاورزی آن ایالت، زندگی و کار می‌کنند، بررسی کردند.
محققان در انتشار خبری خاطرنشان کردند که بسیاری از این افراد حداقل یک دهه قبل از ابتلا به این بیماری در معرض 10 آفت کش مورد استفاده در محصولات پنبه قرار داشتند و برخی از بیماران تا سال 1974 در معرض این بیماری قرار داشتند.
آنها انواع ژن‌های مرتبط با لیزوزوم‌ها، بخش‌هایی از سلول‌ها که ضایعات سلولی را تجزیه می‌کنند، تقویت کردند. گروهی به سرپرستی دکتر برنت فوگل، استاد نورولوژی و ژنتیک انسانی توضیح دادند که اختلال در عملکرد لیزوزومی مدت‌هاست با پیدایش پارکینسون مرتبط است. این مطالعه نشان داد که انواع فرآیندهای لیزوزومی در بیمارانی که مدت طولانی در معرض آفت‌کش‌ها قرار داشتند "غنی" شد.
این یافته‌ها در 25 آوریل در مجله NPJ Parkinson’s Disease منتشر شد.
به نظر می‌رسد که این گونه‌های ژنی با عملکرد مناسب پروتئین تداخل داشته باشند. به گفته محققان، این نشان می‌دهد که دفع نابهنجار متابولیت‌ها در سلول می‌تواند یکی از دلایل زمینه‌ای پارکینسون باشد که در کنار قرار گرفتن در معرض مزمن با آفت‌کش‌ها رخ می‌دهد.
همانطور که ترکیبات سمی - از جمله پروتئینی به نام آلفا سینوکلئین، که مدت‌هاست با پارکینسون مرتبط است - در سلول‌های مغز ساخته می‌شوند و می‌توانند اجسام لویی در بافت‌ها را تشکیل دهند. محققان خاطرنشان کردند که تجمع اجسام لوی یکی از مشخصه‌های پارکینسون در مغز است.
فوگل گفت:« این مطالعه از این فرضیه حمایت می‌کند که استعداد ژنتیکی ناشی از تغییرات جزئی در ژن‌هایی است که با عملکرد لیزوزومی مرتبط هستند. به صورت روزانه، این گونه‌ها تاثیر زیادی ندارند. اما تحت استرس مناسب، مانند قرار گرفتن در معرض برخی آفت‌کش‌ها، ممکن است از بین بروند و به مرور زمان منجر به توسعه بیماری پارکینسون شود که به آن تعامل ژن-محیط می‌گویند.»
آیا می‌تواند گونه‌های ژنی دیگری وجود داشته باشد که افراد را مستعد خطر کند و در مسیرهای عصبی دیگر عمل کند؟ دکتر کیمبرلی پاول، سرپرست تیم تحقیق، گفت که این بسیار ممکن است. پاول، استادیار عصب شناسی در UCLA گفت: «این بیماران به نوعی مستعد بودند و اگر بتوانیم بفهمیم که چرا آنها مستعد هستند، شاید بتوانیم در این مسیرها عمل کنیم.»
فوگل گفت: «داده‌هایی برای بسیاری از اختلالات رایج وجود دارد که نشان می‌دهد تأثیرات محیطی بر توسعه این بیماری‌ها تأثیر می‌گذارد، اما ما هنوز راه خوبی برای اندازه‌گیری این تأثیر یا تعیین اینکه چه کسی به‌طور خاص در معرض خطر است، نداریم. این یک گام رو به جلو در این مسیر است.»
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»